Datum: 09/03/2002
Eerste Duathlon - 9 maart 2002
Uitslag
De uitslag van de duathlon kan U hier terugvinden:
Verslag duathlon door Matthias Doornaert
Eindelijk brak de dag aan. Hetgeen waar door enen naar uitgekeken werd, anderen voor getraind werd en natuurlijk door nog anderen een beetje voor gevreesd werd. Dé duathlon. Iets waar de Abdijschool van Zevenkerken stilaan een fiat lijkt op te krijgen. Generaties Zevenkerkenaars gaan er al elk jaar het gevecht met zichzelf in aan en als het weer een beetje meezit wordt het zelf een triathlon. Het was dan ook een prachtig initiatief en voor velen een extra stimulans, om de geleverde inspanningen te laten opbrengen voor het goede doel in de allereerste duathlon van het Michaël Van Waeyenberge Fonds.
In het begin werd wat gevreesd dat de sterke wind menig sportieveling op de lange oprit zou ontmoedigen maar niets bleek minder waar. Massa’s sportievelingen bleven toestromen toe: leerlingen, oud-leerlingen, ouders, leraars, paters (waaronder één altijd sportieve pater René) en vele sympathisanten. De enen gewapend met een fiets, de anderen nog zoekend naar één. Sommigen in een trainingspak, anderen in een maatpak. Maar iedereen was doordrongen van een gezonde sportieve geest en had er de volle moed in.
Overal waren kraampjes om de inwendige mens te versterken, onder meer met heerlijke pannenkoeken en gluwein.
Bij inschrijving werden de deelnemers meteen getooid in een mooie T-shirt gemaakt voor de gelegenheid, met het logo van het Michaël Van Waeyenberge Fonds, al was het maar om de seinwachters en de sportievelingen te scheiden van de iets minder sportieve bezoekers die zich ondertussen massaal hadden laten verleiden door bovengenoemde lekkernijen. Maar volgend jaar krijgen ze in elk geval opnieuw een kans om hun buikje er af te sporten.
Om half drie werd het startschot gegeven en Michaëls broer, Nathaniël, mocht de spits afbijten. Zijn prestatie mag zeker vermeld worden want de jonge Nathaniël zette een tijd neer die menig mond van verbazing deed openvallen. Ik heb zo’n voorgevoel dat we niet zo lang meer zullen moeten wachten tot er een nieuwe serieuze concurrent is voor de top 3…
Ook Pater René mag zeker nog eens vermeld worden die een heroïsche strijd aanging met de sterke tegenwind op een niet meer zo kwikjonge leeftijd. Er waren speculaties over eventueel Epo-gebruik van de pater maar die werden snel ontkracht door de leerlingen. Nadat onze moedige atleten bekomen waren van de inspanningen en geleden ontberingen, en anderen van hun pannenkoekje, werd er verzameld in de hall op de uitslag.
Tijdens het wachten werd er een Chateau Petrus geveild uit 1983 -het geboortejaar van Michaël- die op vakkundige wijze werd opgedreven tot zowaar 2200 €. Wij wensen de gelukkige eigenaar ongelooflijk veel plezier en smaak met/aan zijn fles en danken ook de gulle schenker van de fles. Ondertussen werden ook foto’s geprojecteerd van de dag.
Maar zoals bij elke wedstrijd moest er een winnaar zijn. Bij de mannen was dit Michaël Vlerick, die zich voor de gelegenheid had getooid met een staartje. Er werd geopperd dat dit de aërodynamica moest verbeteren, maar Michael vertelde ons in vertrouwen dat het hem gemakkelijker de windrichting hielp bepalen…Zijn vrouwelijke collega was Melanie Gerard.
Wij feliciteren hen allen hartelijk met de verdiende plaatsen, net zoals we alle deelnemers en aanwezigen feliciteren en bedanken.
Ook de vele seinwachters mogen niet vergeten worden die zich de hele middag opofferden om de duatleten veilige doorgang te garanderen en een fluo jasje te dragen.
Toch fantastisch hoe enthousiast iedereen was ondanks het koude maar toch af en toe zonnige weer.
De lijfspreuk die elke Zevenkerkenaar aan het hart ligt was dan ook ongetwijfeld allen indachtig toen ze zich gemiddeld een uur lang afzwoegden om het leed van andere mensen te verlichten. Duc in Altum, streef naar de hoogte, leid ons naar het diepe, geef nooit op.
We hadden in elk geval een voorbeeld voor ogen…
Matthias Doornaert
Speech Mevr. Vande Vyvere
Geachte Vader Abt,
Geachte Pater Rector,
Eerwaarde Paters,
Sportieve jeugd,
Sympathiserende vrienden,
Jullie zijn zeer talrijk aanwezig rond de grote afwezige Michaël. Zonder ons aan verering te begeven, willen wij een jongeman eren die ons zoveel levenswijsheid bijgebracht heeft.
Michaël lukte erin zijn “ik” te onderdrukken in overgave en vertrouwen aan het medische team onder leiding van Prof. Dr. Marc Boogaerts. Die “ik” waar we allemaal zoveel belang aan hechten, moest noodgedwongen een “wij” worden. In innige verbondenheid met Yolande, Gabriël, Melissa, Giulia, Nathaniël en een schare echte vrienden, kon Michaël in blind vertrouwen en gefundeerd in liefde de strijd aangaan.
Gesteund door Michaëls voorbeeld, trachten wij nu ook, in de jeugd- en ouderwerkingscomités, onze “ik” tot een “wij” om te vormen, om, vanuit verbondenheid en met wederzijds respect, de doelstelling te bereiken die Michaël ons kenbaar maakte, namelijk fondsen verzamelen om de hardnekkige, doch behandelbare ziekte, die leukemie is, te bestrijden.
Door jullie spontane giften konden wij reeds 225.000 Euro ofte 9 miljoen BEF verzamelen die, onder strikte voorwaarden, zullen toebedeeld worden.
Michaël leerde ons ook wat nederigheid is, zich moeten bloot geven, zich totaal afhankelijk opstellen en er niet opstandig bij worden. Nederigheid leidt tot zelfkennis, zelfkennis tot inzicht, inzicht tot een betere wereld. Als we deze moedige houding tot de onze maken, is Michaëls te korte leven zeer rijk geweest, en met een golfslag waarvan we de uitdeining niet kunnen inschatten.
Lieve mensen, deze dag is tot stand gekomen dankzij het initiatief van het jeugdcomité en dankzij de bereidwillige medewerking van de Abdijschool van Zevenkerken.
De begeleiding van deze eerste duathlon is waargenomen door Véronique De Clerck – Santens en haar ploeg jonge ondernemende mensen. Véronique spaarde tijd, noch kilometers om per bestelwagen of per e-mail deze dag vlot te laten verlopen. Natuurlijk vergeten wij onze vrijgevige sponsors niet die ons de nodige financiële en materiële ruggesteun gaven. Voor beiden graag een warm applaus.
Graag geef ik nu het woord aan onze aller vriend Fritz Mertens die een “heel bijzonder object” zoals onze noorderburen het noemen, zal veilen.
Daarna nodigen wij u uit om onze bar, pannenkoekenhuis en hotdog tent met Vlaamse gulheid te bezoeken.
Nog een prettige namiddag en dank voor uw trouwe steun!
Griet Vande Vyvere